Mijn vader woont in het tuinhuis - Jacques Vriens

Ze begreep meer hoe het is voor kinderen om gescheiden ouders te hebben. Haar beste vriendinnetje heeft dit ook en ze kon zich er weinig bij voorstellen. Nadat zij hem had gelezen, ben ik hem gaan lezen. Ik wilde graag weten hoe Jacques Vriens het onderwerp ‘scheiden’ via een verhaal bespreekbaar maakt. Bovendien is hij als oud-leerkracht een voorbeeld voor mij. Ik ben ten slotte ook leerkracht.

Het boek heeft een bijzondere opbouw. Het is een dagboek geworden, geschreven door twee kinderen (een tweeling). Het meisje Lara en jongen Joeri gaan totaal verschillend met de situatie om. Waar Lara erachter probeert te komen waarom, is Joeri alleen maar boos.

De kinderen komen om de beurt aan het woord. Dit zorgt eerst even voor verwarring, van wie is nu dit verhaal, maar al snel raak je hieraan gewend en kun je je in beide kinderen verplaatsen. Samen proberen ze er het beste van te maken. Op school in groep 8 proberen ze te doen of er niks aan te hand is, dat geeft rust. Soms komt het verdriet en de boosheid ook op school naar boven, en wordt het duidelijk dat je je thuis niet altijd thuis kunt laten. Er ontstaat meer respect voor medeleerlingen als er openheid is, kinderen meer weten over wat kinderen meemaken. Het gedrag kan dan beter verklaard worden en er kan meer rekening met elkaar gehouden worden.

Thuis echter is het allesbehalve gezellig en worden de ruzies heel vervelend. Op een moment is de tweeling het zat en gaan ze zelf zorgen dat er een fijne oplossing komt. Samen zetten ze hun ouders voor het blok en zorgen voor een passend Kinderplan. Vooral dit plan vond ik een top-idee.

Het boek leest makkelijk weg en je verplaatst je snel in de hoofdpersonen. Als je als kind in deze situatie zit of hebt gezeten, zal je veel herkennen en misschien ook leren hoe het anders kan (positief en negatief). De herkenning zal kinderen goed doen, ze krijgen het gevoel dat ze het niet alleen meemaken. Er zijn meer kinderen in hun situatie en je moet er samen het beste van maken. Ook wil hij duidelijk meegeven dat je voor jezelf moet opkomen in deze situatie, ouders zijn te druk met ruziemaken.

Jacques Vriens heeft dit boek geschreven, omdat hij zelf weet wat het is als je ouders gaan scheiden en hoe belangrijk het is om goede afspraken met elkaar te maken. Maar ook om in gesprek te blijven gaan als ouders en kinderen. Als kinderen mee kunnen beslissen met bepaalde onderwerpen, die voor hun van belang zijn, dan hebben ze zeggenschap en het gevoel gehoord te worden. Aan het einde van het boek vind je informatie van Jacques Vriens zelf over dit boek, waarin hij aangeeft ook aan dat hij in zijn loopbaan als leerkracht veel kinderen met deze situatie zag struggelen en hoe graag hij hiervoor aandacht wil vragen.

Met andere woorden, dit boek is zeer geschikt voor kinderen van gescheiden ouders, die echt met zichzelf en de situatie in de knoop zitten. Of op zoek zijn naar herkenning en begrip voor hun situatie. Er komen genoeg herkenbare situaties naar voren en deze worden op een leuke wijze opgelost of bespreekbaar gemaakt!