Na de zomervakantie - Oktober 2021

Zo intrigerend hoe zij dingen heeft meegemaakt en heeft opgepakt in haar leven. Hier wijd ik binnenkort een zelfstandig blog aan. Na de vakantie en de start van het nieuwe schooljaar, beginnen de plannen weer te komen en ook de ideetjes weer te stromen. Ik heb zin om echt mijn praktijk van de grond te krijgen.

In september had ik een ‘Poppie-dag’ met mijn oud-studiegenoten. Een van mijn oud-studiegenootjes: Marieke Koopmans, die samen met Karin Spapens, een fantastische werkvorm heeft bedacht om op een positieve manier om te gaan met een verlies. Dit doen ze door herinneringen levend te houden en foto’s hiervan te gebruiken op een pop. Vandaar de naam ‘Poppie’. Dit hebben ze samen ontwikkeld tot een methodiek. Wij mochten als eerste begeleiders ermee aan de slag en kunnen het op korte termijn gaan inzetten. Wij waren deze dag op de locatie van Toos Koopmans en haar man. Zij hebben een zeer interessante plek ontwikkeld in Haaren. Mocht je interesse hebben, dan moet je zeker haar site even bekijken: ateliervandedingen.nl/verwonderdag

Ook had ik een eerste inspiratie-netwerkbijeenkomst ‘Veerkracht in onderwijs’ bij Emilie Groot. Van tevoren had ik met mijn man gesproken over wat nu voor mij en mijn praktijk nu eigenlijk echt van belang was. Teveel verschillende dingen tegelijk aan pakken en misschien ook wel teveel bezig zijn met onderwijs (toch een andere passie al meer dan 20 jaar) en of ik dan wel bij mijn doelgroep en doelstelling kon blijven.

Ik vond dit een hele ervaring. Ik ben er vrij blanco naartoe gegaan, en was oprecht nieuwsgierig wat andermans drijfveren zouden zijn. Maar natuurlijk ook of ik daar profijt van kan hebben, of ikzelf mezelf voldoende neer kan zetten, zonder mijn eigen idee los te laten. Dit bleek nog niet zo eenvoudig, het onderwijs zit er bij mij natuurlijk ook echt in. Ik zie steeds meer kinderen die vastlopen thuis of op school en daar wil je natuurlijk iets mee. Ik heb er echter voor gekozen om een praktijk in rouwbegeleiding te starten en niet een begeleiding voor scholen en klassen. In die zin ben ik meer en meer tot de conclusie gekomen, dat ik echt kinderen en gezinnen wil begeleiden en misschien pas op een later moment klassen en scholen.

Inmiddels zijn mijn visitekaartjes af en ben ik echt aan het nadenken over een eenvoudige folder voor ouders en kinderen, en voor scholen en andere geïnteresseerden. Zodra de folder af is, ga ik scholen langs met mijn folder en ga ik mailtjes versturen naar geschikte bedrijven, scholen en eventuele stichtingen.

Toch vind ik het doorpakken ook enorm spannend, want hoe het in de praktijk gaat werken naast een baan en een druk gezin, kan niemand me vertellen. Ik moet dus echt mezelf in het diepe gaan gooien en meer ruchtbaarheid gaan geven aan ‘Tante Troost’.